Ήρθε ο μπαμπάς από το χωρίο, και πιάσαμε για ακόμα μια φορά, τα χρόνια της κατοχής…Αυτές οι συζητήσεις έχουν χιλιοειπωθεί ,και πάντα απολαμβάνω τον μπαμπά να μου αφηγείται ,το τι έχει ζήσει και τι έχει αντιμετωπίσει. Την γιαγιά την Παναγιώτα με τα τόσα παιδιά , τι φτώχια είχαν, και πόσο άξια νοικοκυρά ήταν. Πόσες φορές δεν έχω ακούσει τον μπαμπά να μου λέει πως μια μέρα εκεί που περπατούσε στο δρόμο, περνούσε ένα φορτηγό που μέσα είχαν φορτωμένους Ιταλούς. Τον είδαν μικρό, αδύνατο…και ένας Ιταλός τον φώναξε “PICOLO …E …PICOLO…’’ και του πρόσφερε φαγητό σε ένα μεταλλικό σκεύος. Το έφαγε γρήγορα και έδωσε το σκεύος πίσω.. αλλά το κουτάλι του έμεινε στο χέρι. Έφυγαν οι Ιταλοί και ο μπαμπάς μου γύρισε σπίτι τρέχοντας τρομαγμένος. Στα χέρια του κρατούσε το κουτάλι που του είχαν αφήσει οι Ιταλοί. Μπαίνοντας στο σπίτι το έδωσε στην γιαγιά μου…η οποία πρόσεξε ότι το κουτάλι επάνω είχε χαραγμένη την σβάστικα των Γερμανών. Ήταν από γερμανικό στρατό το κουτάλι… Η γιαγιά μου έφτιαχνε συχνά μπομπότα. Όταν είχε ζάχαρη ή πετιμέζι έφτιαχνε και γλυκιά μπομπότα. Τις έβαζε καρύδια ή σταφίδες …ότι είχε…με λίγη κανελίτσα. Όταν είχαν γλυκιά μπομπότα ...είχαν γιορτή!!!Έτσι, πάνω στην συνταγή της γιαγιάς θα φτιάξουμε μια γλυκιά μπομπότα, να φάει και ο μπαμπάς ,να θυμηθεί τα παιδικά του χρόνια….
Τα υλικά μας
250 γρ καλαμποκίσιο αλεύρι
100 γρ αλεύρι γοχ
200 γρ ζάχαρη
120 γρ νερό
90 γρ ελαιόλαδο
2 αυγά
60 γρ χυμό πορτοκάλι
1 φακ μπέικιν πάουντερ
1 βανίλια.
½ κ γ κανέλα
Μια πρέζα αλάτι
Άχνη για πασπάλισμα